پژوهشی در آداب باران خواهی در فرهنگ اسلام

آب، این عطیه آسمانی که به تعبیر کلام الهی بن¬مایه هستی است و عرش حق بر آن استقرار یافته است، به عنوان نماد جهانی حیات، در فرهنگ و آداب و رسوم اجتماعی مختلف، نمود ویژه¬ای دارد؛ بنابراین باران که قطره های آب فرود آمده از ابرها است، باید ببارد تا آب جاری شود. اما متأسفانه یا به سبب علل و عوامل مادی از قبیل نوسانات اقلیمی و تحولات زیست¬محیطی و... و یا عوامل غیر مادی و غیر طبیعی از قبیل گناه، غضب خداوند، عدم پرداخت زکات و... بشر شاهد کمبود نزول باران است. خشکسالی¬های بسیار و حیاتی بودن باران، بخصوص در مناطق خشک و کم¬آب بیابانی و کویری، سبب شده مراسمی برای طلب باران پدیدار شود. دین اسلام، برای طلب باران از خداوند، آداب و سنت¬های ویژه¬ای را تعریف کرده است. در این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه¬ای و اسنادی به رشته تحریر درآمده است، سعی بر آن است تا علاوه بر آشنایی با آداب و رسوم باران¬خواهی در فرهنگ¬های مختلف، آداب صحیح باران¬خواهی با توجه به فرهنگ اسلام مورد بررسی قرار گیرد. در فرهنگ مسلمانان، پسندیده¬ترین کار در مواجه با کم¬¬بارانی، دعا و توسّل خاضعانه به پیشگاه حضرت حق، اقامه نماز، قربانی، نذر و... است.